تاب آوری یعنی فرد چطور بعد از سختی ها میتونه خودش رو جمع و جور کنه و به زندگی ادامه بده. هرچقدر فرد تاب آورتر باشه، توانایی بیشتری برای بازسازی داره. قبلا در قسمت ۳۹ رادیو یارا مفصل درباره ی این مفهوم حرف زدیم. حالا امروز می‌خواهیم ببینیم ماهیت تاب آوری چیه و چطور تاب آوری مون رو افزایش بدیم.
ماهیت تاب آوری
این مهمه که بدونیم تاب آوری یک ویژگی ثابت نیست. بلکه اولا در طول زندگی میتونه تغییر کنه و دوما خودش متشکل از مجموعه ویژگی های دیگه ایه که با همدیگه تعامل میکنن. این خیلی خوبه! چون میتونیم برای افزایش تاب آوری، به مولفه های تشکیل دهنده و مرتبط با اون نگاه کنیم و سعی کنیم اون ها رو بهبود ببخشیم و در نتیجه خودمون هم به انسان تاب آورتری تبدیل بشیم.
چطور تاب آوری مون رو افزایش بدیم؟
در این قسمت با پنج مولفه ی تاثیرگذار روی تاب آوری آشنا میشیم. اینها تنها عناصر تاثیرگذار نیستند اما جزء قوی ترین ها هستند که پژوهش های زیادی تاثیر اونها رو تایید کرده.
۱- برخورداری از حمایت اجتماعی قوی
اینکه فرد چقدر از حمایت اجتماعی اطرافیانش برخوردار باشه روی میزان تاب آور بودنش تاثیرگذاره. برای مثال پژوهش ها نشون دادن که افرادی که بیشتر تجربه ی در آغوش کشیده شدن دارن تاب آوری بالاتری دارن. پس کسانی رو که دوستشون دارید بیشتر در آغوش بگیرید! 🥰
۲- داشتن ذهنیت مثبت نگر
همون ضرب المثل خودمون:«نیمه ی پر لیوان رو نگاه کن»! داشتن یک عینک مثبت نگر به ما کمک میکنه راحت تر از سختی های ناگزیر زندگی عبور کنیم.
۳- توانایی بازارزیابی در موقعیت های سخت
اینکه در موقعیت های سختی که بهمون داره فشار وارد میشه چه ارزیابی از شرایط داشته باشیم و چه سناریویی برای خودمون بچینیم خیلی مهمه.
❌ مثال از ارزیابی مخرب: در امتحان نمره ی بدی گرفتم و این یعنی من خیلی خنگم و هیچ وقت نمیتونم در دانشگاه موفق بشم.
✅ مثال از ارزیابی سازنده: در امتحان نمره ی بدی گرفتم پس باید بشینم فکر کنم اشتباهم کجا بوده و چه تغییری در درس خوندنم ایجاد کنم تا دفعه ی بعدی نمره ی بهتری بگیرم!
۴- کنار آمدن موفقیت آمیز با فشارهای قبلی
هرچقدر در موقعیت ها تاب آوری بیشتری از خودت نشون بدی، تاب آوریت افزایش پیدا میکنه! پس میتونی خودت رو در یک چرخه ی سازنده بندازی!
۵- تجربه ی فشارهای متعدد
یادت باشه که در بین موقعیت های منفی و فشارها باید به خودت فرصت بازسازی بدی. اگر هنوز از جامون بلند نشدیم یک ضربه ی دیگه بهمون وارد شه و بعدش هم یک ضربه ی دیگه، اون وقت چیزی ازمون باقی نمی مونه!
⏺ منبع: کتاب روانشناسی بیولوژیک نوشته ی جیمز کالات